زمین پس از ما

تا کنون چند بار در زنگ تفریح متمم به سراغ مناطق رها شده رفته‌ایم.

نقاط آسیب‌دیده از جنگ جهانی و وسایل نقلیه‌ی رها شده، رها شده در آب و پارک‌های تفریحی رها شده نمونه‌هایی از این نوع زنگ تفریح‌ها هستند.

پیدا کردن تصاویری از این دست در گوگل هم دشوار نیست. کافی است هنگام جستجو در گوگل از کلیدواژه‌ی abandoned به معنای رها شده استفاده کنید.

این تصاویر اغلب برای بسیاری از ما که فراموش می‌کنیم ساکن زمین هستیم و نه مالک آن، می‌توانند ترسناک، یا دست‌کم نگران‌کننده باشند. چون کوچک بودن عمر و اثر ما را نسبت به بزرگی هستی یادآوری می‌کنند.

به عنوان یک نمونه، کافی است به این عکس از قطارهای رها شده در نورث مِین‌ آمریکا (North Maine) نگاه کنید:

بر اساس همین ایده، سبکی از کارهای سورئال شکل گرفته که در آن هنرمندان، زمین را در شرایطی که انسان آن را تخریب کرده و خود در میان خرابه‌ها مانده، ترسیم می‌کنند.

این سبک که آن را آخرالزمانی (Apocalyptic) می‌نامند، نوعی نگاه انتقادی به سبک زندگی انسان دارد و این‌که انسان چگونه با حرص، زیاده‌خواهی، بی‌رحمی و بی‌توجهی به دیگران، فضای زندگی خود را نابود کرده و زمین را به فساد – به معنای عام آن – کشیده است.

البته واقعیت تلخ این است که هر چقدر هم هنرمندان می‌کوشند قلمروِ تصور و خیال‌پردازی خود را گسترش دهند، در نهایت آثاری خلق می‌شود که نمونه‌های بسیار نزدیک به آن‌ها را در دنیای خود، دیده و شنیده‌ایم (خصوصاً در مناطقی که بلای جنگ‌ را تجربه کرده‌اند).

اما شاخه‌ی دیگری هم در هنر سورئال شکل گرفته که می‌توان آن را Post Apocalyptic نامید. متمم این سبک را – که موضوع زنگ تفریح فعلی است – زمین پس از ما نامیده‌ است.

ویژگی مشترک چنین آثاری معمولاً این است که یک مرحله پیش‌تر رفته‌اند و وجود انسان را در تصویرها،‌ حذف یا بسیار کمرنگ کرده‌اند. در مقابل، آثار طبیعت (حیوانات و بافت گیاهی) بیشتر نمایش داده می‌شود و به عبارتی، محتوای آن‌ها منعکس‌کننده‌ی تسلط دوباره‌ی طبیعت بر زمین است.

البته هر هنرمندی، دغدغه‌های خود را در آثارش نمایش و پرورش می‌دهد. مثلاً  در برخی از این نوع اثرها، آثار تغییرات اقلیمی را می‌بینیم و در برخی دیگر، ویرانی‌های حاصل از درگیری‌های انسانی.

به عبارت دیگر، این تصاویر می‌کوشند به ما یادآوری کنند که اگر نسبت به سبک و شرایط زندگی خود، هوشیار نباشیم، ممکن است به سادگی از زندگی بر روی زمین محروم شویم و طبیعت، آخرین آثار ما را نیز در خود هضم و جذب کند.

در ادامه، چند نمونه از این کارها را می‌بینیم و به عنوان تمرین، می‌توانید در ذهن خود شهرتان را در آینده‌ای بسیار دور تصور کنید. زمانی که دیگر ما نیستیم تا با غرور و تکبر بر این خاک گام بگذاریم و مدعی فرمانروایی زمین و زمان باشیم.

دبی – کاری از Jonas De Ro

تپکیو – کاری از Jonas De Ro

شانگهای – کاری از Jonas De Ro

پاریس – کاری از Mikko Lagerstedt

رُم – کاری از Fabien Barrau

ایفل – کاری از Fabien Barrau

مجسمه آزادی – کاری از Fabien Barrau

ساختمان Emprie State – کاری از Fabien Barrau

مترو – کاری از Vladimir Manyuhin

نوشته زمین پس از ما اولین بار در متمم. پدیدار شد.