هر بحثی دربارهی مدیریت زمان، دیر یا زود به مسئلهی سستی، تنبلی و اهمال کاری هم کشیده میشود.
برای تعلل ورزیدن و اهمال کاری هم، مثل هر رفتار پیچیدهی دیگر، آنقدر ریشههای متنوع ذکر میشود که در نهایت نمیدانیم باید به سراغ کدامیک برویم و چگونه میتوانیم آن را مدیریت کنیم.
عزت نفس پایین، ترس از خطا کردن، کمال طلبی، انگیزه نداشتن و ضعف در برنامه ریزی و انضباط شخصی، تنها نمونههایی از ریشههای شناختهشدهی اهمال کاری هستند (+).
مستقل از اینکه تنبلی و اهمال کاری ما در چه عواملی ریشه دارد، سوال مهمی دربارهی اهمال کاری هست که حتماً شما هم بارها آن را از خودتان پرسیدهاید:
کسی که احساس میکند گاهی تنبلی، سستی و اهمال کاری در رفتارش وجود دارد و در پی رفع این مشکل است، قاعدتاً از این رفتار لطمه دیده یا میداند که لطمه خواهد دید (اگر این را قبول نداشت، در پی کمرنگ کردن این عادت نبود).
وقتی کسی میداند که رفتاری به او لطمه میزند، چرا آن رفتار را انجام میدهد؟
مگر همین تبعات منفی برای ترک یک عادت و تغییر رفتار کافی نیست؟
اگر پاسخ این سوال را بدانیم، احتمالاً میتوانیم اهمال کاری را به شکل بهتری مدیریت کنیم.
یکی از پاسخهای این پرسش، بحثِ فاصلهی زمانی است (+):
کسانی که با روانشناسی رفتارگرا و شرطی سازی آشنایی دارند، علت دیگری را هم مورد توجه قرار میدهند و آن، ضعف در یادگیری است (+):
نمایش کامل این مطلب برای کاربران آزاد متمم انجام میشود.
ثبت نام به عنوان کاربر آزاد متمم، سریع و رایگان است و کافی است برای خودتان نام کاربری و رمز عبور تعریف کنید.
شما با ثبت نام به عنوان کاربر آزاد، به درسهای مختلفی (از جمله: استعدادیابی، سبک زندگی، هوش کلامی، افعال پرکاربرد انگلیسی، مهارتهای ارتباطی و پاراگراف فارسی) دسترسی پیدا خواهید کرد.
مشارکت در بحث
آیا تجربهای در خرد کردن کار و مهلت تعیین کردن برای هر مرحله دارید؟
چنین کاری را چگونه انجام دادهاید و تا چه حد موفق بوده است؟
The post راهکاری برای غلبه بر تنبلی و اهمال کاری appeared first on متمم.