وقتی از تعامل انسان با سایر اجزای طبیعت حرف میزنیم، معمولاً مواردی مثل از بین رفتن جنگلها، گرمایش زمین و تولید پلاستیک در ذهنمان تداعی میشود.
اما Daniel Szalai هنرمند مجارستانی، فرصتی ایجاد کرده تا از زاویهای دیگر هم به این مسئله نگاه کنیم. او در پروژهی Novogen White به سراغ نژاد ویژهای از مرغهای تجاری رفته که از آن برای تولید تخممرغِ مورد نیاز در صنعت دارویی استفاده میشود.
مرغهایی که تقریباً تمام عمر مفید خود را در فضایی محدود – و البته با مراقبتهای ویژه – مشغول تخم گذاشتن هستند تا داروهای مورد نیاز انسان و سایر حیوانات، تولید و تأمین شود.
البته مرغداری اتفاق تازهای در زندگی بشر نیست و نمونههای گستردهی آن در دوران فراعنهی مصر و امپراطوری روم نیز وجود داشته است. تکنولوژی، صرفاً مقیاس و تنوع فعالیتها و بهرهبرداری از مرغها را افزایش داده است.
قاعدتاً انتظار از طرح چنین مواردی این نیست که چنین فعالیتهایی در کوتاهمدت و میانمدت متوقف شده یا جنبههای اخلاقی و فلسفی آنها مورد بازنگری قرار گیرد. اما قاعدتاً در جایگاه انسان، به عنوان یکی از المانهای فعال در طبیعت، هر چه بهتر رابطهی خود را با محیط اطراف خود بشناسیم و درک بهتری از این تعامل داشته باشیم، در تنظیم پایدارتر این رابطه، توانمندتر خواهیم شد.
از میان کارهای Szalai، آخرین عکسی که در انتهای این مطلب آمده، شاید یکی از اثرگذارترین عکسهای این مجموعه باشد. پورترهی مرغها که همگی در یک جدول در کنار هم قرار گرفتهاند. تصویری که با رنگ مصنوعی آبی و چیدمان مکانیکی آن، انبارهای انباشته از کالای کارخانجات مدرن را تداعی میکند.
مشاهدهی مجموعهی عکسها: LensCulture / Daniel Szalai
نوشته پروژه Novogen | تعامل انسان با طبیعت | حق طبیعی یا بهرهکشی؟ اولین بار در متمم. پدیدار شد.