امید داشتن به آینده | آیا امید همیشه خوب است؟


می‌دانید که در پیام اختصاصی متمم، هر روز جمله‌ی کوتاهی را برای شما نمایش می‌دهیم.

همواره گفته‌ایم که جمله‌های کوتاه را معمولاً نمی‌توان به عنوان توصیه‌ای قطعی یا گزاره‌ای علمی و حتی یک موضع‌گیری مشخص در نظر گرفت.

اما همین جمله‌ها، می‌توانند ما را به فکر کردن وادار کرده و فضایی برای بحث و گفتگو و تبادل نظر ایجاد کنند.

دعوت به گفتگو فضایی است که برای این نوع بحث‌ها و گفتگوها در متمم در نظر گرفته‌ایم.

این بار می‌خواهیم جمله‌ای را که از اریک هوفر نقل کرده بودیم بررسی کنیم: او امید داشتن را به دو دسته‌ی امید دوردست و امید دمِ دست تقسیم می‌کند و با تکیه بر این تقسیم‌بندی چنین می‌گوید:

آیا امید داشتن همیشه خوب است؟

البته با توجه به این‌که ما در متمم، دو مفهوم امید داشتن و خوش‌بین بودن را تفکیک کرده‌ایم و تفاوت علمی آن‌ها را شرح داده‌ایم، می‌توانیم از سبک و سیاق جمله بگوییم منظور اریک هوفر، خوش‌بینی بوده است.

چون امید داشتن، از جنس برنامه‌داشتن و اطمینان از این است که می‌توانیم به هدف برسیم؛ اما خوش‌بین بودن بیشتر به اتفاق‌های بیرونی خارج از کنترل ما اشاره دارد.

اما در حد دعوت به‌ گفتگو، لازم نیست این وسواس را به‌خرج دهیم و دو مفهوم امیدواری و خوش‌بینی را هم‌ارز می‌گیریم.

بر این اساس می‌توان به سوال‌های زیر فکر کرد:

آیا این تقسیم‌بندی هوفر با ذهنیت شما هم سازگاری دارد؟ یعنی مثلاً این‌که شما نسبت به آینده نزدیک، امیدوار و خوش‌بین نباشید؛ اما آینده‌ی دور را خوب و مطلوب بدانید؟ یا بالعکس، در عین این‌که نسبت به آینده‌ی دوردست بدبین هستید، نسبت به آینده نزدیک امیدوار باشید؟

آیا می‌توان به صورت مطلق و بر اساس افق زمانی، روی خوش‌بینی و امید در دور و نزدیک، برچسب‌های مثبت (برانگیزاننده) و منفی (مخدر) گذاشت؟ یا مهم است که از چه مسئله‌ای حرف می‌زنیم؟

چرا باید امید دوردست مانند مخدر عمل کند؟ آیا واقعاً نبودن امید دوردست نمی‌تواند آسیب‌زننده‌تر و شکننده‌تر باشد؟ آیا باید بکوشیم از شرّ امید دوردست فاصله بگیریم؟

آیا این بهترین شیوه‌ی تقسیم‌بندی امید است؟ یا می‌توان امید و خوش‌بینی را به شکل‌های بهتری هم تقسیم‌بندی کرد؟

آیا در زندگی‌تان پیش آمده که امید به دوردست‌ها و خوش‌بین بودن نسبت به آینده‌ی دور از دسترس، شما را به تصمیم‌های اشتباهی سوق داده باشد؟

آیا در گذشته‌های دور، نمونه‌ای به‌خاطر می‌آوردید که امید دوردست به شما کمک کرده باشد در جایی که امروز هستید قرار بگیرید؟ و بتوانید بگویید اگر نبود، شاید امروز در وضعیتی ضعیف‌تر و نامطلوب بودید؟

سری مطالب حوزه روانشناسی مثبت گرا

نوشته امید داشتن به آینده | آیا امید همیشه خوب است؟ اولین بار در متمم. پدیدار شد.

درباره نویسنده: administrator

ممکن است دوست داشته باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *