دستورات شرطی در پایتون
دستورات شرطی در پایتون پیش بینی شرایطی است که در هنگام اجرای برنامه و مشخص کردن اقدامات انجام شده طبق شرایط صورت می گیرد. ساختار تصمیم گیری، عبارات متعدد را ارزیابی می کند که TRUE یا FALSE را به عنوان نتیجه ارائه می دهند. شما باید تعیین کنید که چه کاری باید انجام شود و اینکه چه دستوراتی برای TRUE و چه دستوراتی برای FALSE بودن، باید اجرا شود.
در ادامه، فرم کلی یک ساختار تصمیم گیری معمول در بسیاری از زبان های برنامه نویسی را مشاهد می کنید:
زبان برنامه نویسی پایتون هر مقدار غیر صفر و غیر null را به عنوان TRUE فرض می کند و اگر آن صفر یا null باشد، آن را به عنوان مقدار FALSE در نظر می گیرد.
زبان برنامه نویسی پایتون انواع مختلفی از دستورات تصمیم گیری را فراهم می کند.
| ردیف | دستور و توضیحات |
| ۱ | دستور if یک دستور if شامل یک عبارت boolean است که در صورت TRUE بودن آن، دستورات داخل بلوک if اجرا می شوند. |
| ۲ | دستور if else بعد از دستور if معمولا یک دستور دیگر به نام else تعریف می شود که اگر شرط بررسی شده در قسمت if درست نباشد، کدهای موجود بلوک else اجرا شوند. |
| ۳ | دستور if تو در تو شما می توانید دستورات if و else را به صورت تو در تو نیز بنویسد. |
دستور شرطی تک خطی
اگر دستوراتی که قرار است در صورت برقرار بودن شرط if اجرا شوند، فقط یک خط باشد می توانید آن را به صورت تک خطی بنویسید.
در مثال زیر دستور if به صورت تک خطی تعریف شده است:
#!/usr/bin/python var = 100 if ( var == 100 ) : print "Value of expression is 100" print "Good bye!"
امتحان کنید
زمانی که کد بالا اجرا شود، نتیجه زیر را تولید خواهد کرد:
Value of expression is 100 Good bye!
نوشته دستورات شرطی در پایتون – آموزش Python اولین بار در سورس سرا - آموزش برنامه نویسی. پدیدار شد.
